Kâr maksimizasyonu, verimliliğin ölçütü olarak hareket eden kar nedeniyle kaygının temel amacıdır. Öte yandan, servet maksimizasyonu paydaşların değerini arttırmayı amaçlamaktadır.
İkisi arasında hangisinin daha önemli olduğu konusunda her zaman bir çatışma vardır. Bu yüzden, bu makalede, Kâr Maksimizasyonu ve Varlık Maksimizasyonu arasındaki önemli farklılıkları tablo halinde bulacaksınız.
Karşılaştırma Tablosu
| Karşılaştırma için temel | Kâr maksimizasyonu | Servet Maksimizasyonu |
|---|---|---|
| kavram | Bir kaygının temel amacı, daha büyük miktarda kar elde etmektir. | Endişenin nihai amacı, hisselerinin piyasa değerini yükseltmektir. |
| Üzerinde vurgular | Kısa vadeli hedeflere ulaşmak. | Uzun vadeli hedeflere ulaşmak. |
| Risklerin ve Belirsizliğin Değerlendirilmesi | Yok hayır | Evet |
| avantaj | İşletmenin operasyonel verimliliğini hesaplamak için bir kıstas gibi davranır. | Büyük bir pazar payı kazanmak. |
| İade Zamanını Tanımak | Yok hayır | Evet |
Kâr maksimizasyonu tanımı
Kâr Maksimizasyonu, firmanın sınırlı girdi ile azami çıktı üretme kabiliyeti veya belirtilen çıktıyı üretmek için minimum girdi kullanır. Şirketin en temel amacı olarak adlandırılır.
Geleneksel olarak, herhangi bir ticari organizasyonun görünür nedeninin kar elde etmek olduğu, şirketin başarısı, hayatta kalması ve büyümesi için esastır olması tavsiye edilmiştir. Kâr uzun vadeli bir hedef, ancak kısa vadeli bir perspektife sahip, yani bir mali yıl.
Kazanç, toplam maliyeti toplam gelirden düşerek hesaplanabilir. Kâr maksimizasyonu yoluyla, bir firma en yüksek karı veren girdi-çıktı seviyelerini belirleyebilir. Bu nedenle, bir kuruluşun finans sorumlusu, şirketin tek amacı olmasa da, karı maksimize etmek yönünde kararını almalıdır.
Servet maksimizasyonu tanımı
Zenginlik maksimizasyonu, bir şirketin adi hisse senetlerinin piyasa değerini zaman içinde arttırmasıdır. Firmanın piyasa değeri, şerefiye, satış, hizmet, ürün kalitesi vb. Gibi birçok faktöre dayanmaktadır.
Şirketin çok yönlü hedefi olup, bir işletme organizasyonunun performansını değerlendirmek için şiddetle tavsiye edilen kriterdir. Bu, firmanın pazardaki payını arttırmasına, liderliğini kazanmasına, tüketici memnuniyetini korumasına yardımcı olacak ve diğer birçok fayda da var.
Ticari girişimin temel amacının, girişimin sahibi olduğu gibi, hissedarlarının servetini arttırmak olduğu kabul edildi ve bir hisseden sonra bir miktar geri dönüş beklentisiyle şirketin hisselerini satın aldı. dönem. Bu, firmanın finansal kararlarının şirketin kârının Net Bugünkü Değerini artıracak şekilde alınması gerektiğini belirtir. Değer iki faktöre dayanmaktadır:
- Hisse başına kazanç oranı
- Sermayelendirme oranı
Kâr maksimizasyonu ile servet maksimizasyonu arasındaki temel farklar
Kâr maksimizasyonu ve servet maksimizasyonu arasındaki temel farklar aşağıdaki noktalarda açıklanmıştır:
- Şirketin Kazanç Azaltma olarak bilinen kazanma kapasitesini artırma kabiliyeti. Diğer taraftan, şirketin pazardaki stok değerini artırma kabiliyeti servet maksimizasyonu olarak bilinir.
- Kâr maksimizasyonu firmanın kısa vadeli bir amacıdır, uzun vadeli hedefi ise Servet Maksimizasyonu'dur.
- Kâr Maksimizasyonu risk ve belirsizliği göz ardı eder. Her ikisini de dikkate alan Servet Maksimizasyonu'nun aksine.
- Kâr Maksimizasyonu paranın zaman değerinden kaçınır, ancak Servet Maksimizasyonu onu tanır.
- Kâr maksimizasyonu, işletmenin hayatta kalması ve büyümesi için gereklidir. Buna karşılık, Servet Maksimize Etme, işletmenin büyüme oranını hızlandırır ve ekonominin maksimum pazar payını elde etmeyi amaçlar.
Sonuç
Kâr Maksimizasyonu ve Varlık Maksimizasyonu arasında her zaman bir çelişki vardır. Hangisinin daha iyi olduğunu söyleyemeyiz, ancak hangisinin bir şirket için daha önemli olduğunu tartışabiliriz. Kar, herhangi bir işletmenin temel gereksinimidir. Aksi halde sermayesini kaybedecek ve uzun vadede hayatta kalamayacak. Ancak, hepimizin bildiği gibi, risk her zaman karla ilişkilidir veya basit dilde kar doğrudan riske orantılıdır ve kar ne kadar yüksekse, onunla ilgili risk de o kadar yüksek olacaktır. Bu yüzden, daha fazla kar elde etmek için bir finans yöneticisinin işletmenin karlılığını artıracak bir karar alması gerekir.
Kısa vadede, risk faktörü ihmal edilebilir, ancak uzun vadede işletme belirsizliği görmezden gelemez. Hissedarlar paralarını şirkete iyi getiri elde etmek umuduyla ve zenginliklerini artırmak için hiçbir şey yapılmadığını görürlerse yatırmaktadırlar. Başka bir yere yatırım yapacaklar. Eğer finans yöneticisi riskli yatırımlarla ilgili kayıtsız kararlar alırsa, hissedarlar o şirkete olan güvenini kaybedecek ve şirketin itibarını olumsuz yönde etkileyecek hisselerin satışını yapacak ve sonuçta hisselerin piyasa değeri düşecektir.
Bu nedenle, günlük karar vermede, Kazanç Azaltma'nın tek bir parametre olarak dikkate alınabileceği, ancak pay sahiplerinin çıkarlarını doğrudan etkileyecek kararlar söz konusu olduğunda, Varlık Azaltma'nın yalnızca dikkate alınması gerektiği söylenebilir.
