İnhalasyon ve Ekshalasyon Arasındaki Fark

• 2020

Soluma, oksijen içeren havayı alma işlemidir, ekshalasyon ise zengin içerikli karbondioksit verme işlemidir. Bu temel nefes alma sürecidir. Burada bir nefes tam bir inhalasyon ve ekshalasyon içerir.

Bu nedenle solunum hızı kişiden kişiye ve bir günde yaptıkları farklı aktivite türlerine göre değişir. Ortalama olarak, bir yetişkinin nefes alma hızı dakikada 15-18 kez olmakla birlikte, ağır egzersizlerde, koşarken veya hızlı yürürken dakikada 25 kata kadar yükselebilir.

Solunum ve solunum arasında çok fazla karışıklık vardır, bu nedenle solunumun oksijen ve karbondioksit gibi gazların akciğerlerden çeşitli solunum organlarının yardımıyla değiştirilmesini içerdiğini basitçe anlayabiliriz.

Solunum, organizma hücrelerinin oksijen ve glikozu birleştirerek enerji kazandığı, karbondioksit, ATP (adenozin trifosfat) ve su ile sonuçlanan tam bir biyokimyasal süreçtir.

Bu makale inhalasyon ve ekshalasyon olan solunum süreçlerine odaklandığından. Bu nedenle, kısa açıklama ile ikisi arasındaki temel farkı ele alacağız.

Karşılaştırma Tablosu

Inhalation'un tanımı

Ayrıca 'Nefes Alma ' olarak da bilinir. Havayı burun deliklerinden soluduğumuzda veya soluduğumuzda, burun boşluğundan geçer, buradan oksijen açısından zengin hava akciğerlere nefes borusundan ulaşır.

Göğüs boşluğunda bulunan akciğerler, göğüs kafesi adı verilen kafes benzeri bir yapı oluşturan kaburgalarla çevrilidir ve boşluğun dibinde yatan bir diyafram olarak bilinen büyük bir kas tabakasına sahiptir.

Oksijen açısından zengin hava buraya ulaştığında diyafram kasılır veya gerilir ve aşağı doğru hareket eder. Göğüs boşluğundaki boşluk artar, akciğerlerin genişlediği yer.

Göğüs boşluğu, kaburgalar arasında bulunan interkostal kaslar nedeniyle de büyür. Bu, göğüs kafesinin hem dışarı hem de yukarı doğru büzülmesine ve çekilmesine yardımcı olur.

Akciğerler genişler etmez, hava burun veya ağızdan girer. Bu hava nefes borusundan aşağıya ve akciğerlere doğru ilerler. Hava, bronş tüplerinden geçtikten sonra kesinlikle alveollere ulaşır.

Hava, alveollerin ince duvarlarından yakınlardaki kılcal damarlara (kan damarları) geçer. Şimdi, bu hava (oksijen) hemoglobin adı verilen bir protein yardımıyla hava boşluğundan kana geçer.

Eşzamanlı olarak, diğer tarafta, karbondioksit de kılcal damarlardan hava keselerine geçer. Gazın hareketi pulmoner arterden kalbin sağ tarafından kan dolaşımına geçer. Ayrıca, oksijen açısından zengin olan bu kan, kılcal damarlar ağı yoluyla pulmoner damarlara taşınır.

Pulmoner venin rolü, kalbin sol tarafına oksijen bakımından zengin kan iletmektir. Kalbin bu tarafı kanı vücudun geri kalanına pompalar. Oradan kan çevre dokulara geçer.

Exhalation'un tanımı

Ayrıca ' Nefes Verme ' olarak da bilinir. Süreç inhalasyonun tersidir. Burada diyafram gevşer ve göğüs boşluğuna doğru yukarı doğru hareket eder. Kaburgalar arasındaki interkostal kaslar bile gevşer, bu da göğüs boşluğundaki alanı azaltır.

Yavaş yavaş, göğüsteki alan azalır ve karbondioksit açısından zengin hava akciğerlerden ve nefes borusundan ve son olarak burun içinden dışarı çıkmaya zorlanır.

İnhalasyon ve Ekshalasyon Arasındaki Temel Farklılıklar

Yukarıda nefes alma sürecini tartışmamıza rağmen, aşağıda inhalasyon ve ekshalasyon arasındaki temel farklar verilmiştir:

1. Soluma, akciğerlere hava alma işlemidir, oysa ekshalasyon, akciğerlerden hava çıkışı işlemidir.
2. Soluma aktif bir süreçtir, ancak ekshalasyon pasif bir süreçtir .
3. Diyafram inhalasyon sırasında büzülür ve aşağı doğru hareket ederek düzleşir, ekshalasyon sırasında gevşer ve yukarı doğru hareket ederek kubbe şekline dönüşür.
4. İnterkostal kaslar gevşer ve dış kostal kaslar inhalasyon sürecinde büzülürken, ekshalasyon sürecinde iç interkostal kaslar kasılır ve dış interkostal kaslar gevşer.
5. Solunum sırasında akciğerlerin hacmi artar, bu şişirilir ve ekshalasyon sırasında azalır, söner demektir.
6. Göğüs boşluğunun boyutu inhalasyonda artar ve ekshalasyon sırasında azalır.
7. İnhalasyon sırasında kana oksijen bakımından zengin hava alınır, ancak kandan ekshalasyon işleminde karbondioksit dışarı atılır.
8. İnterkostal kasların etkisi nedeniyle göğüs kafesi inhalasyonda yukarı ve dışa doğru hareket ederken ekshalasyonda göğüs kafesi aşağı doğru hareket eder.
9. Solunan havanın bileşimi oksijen ve azot karışımı iken, dışarı verilen havanın bileşimi karbon dioksit ve azot karışımıdır.
10. Soluma, hava basıncında bir azalmaya neden olur (atmosferik basıncın altında). Ekshalasyonda hava basıncında bir artış var.

Sonuç

Basitçe söyleyebiliriz ki, verme ve alma sürecine nefes denir. Bu süreçte nefes alırken atmosferden oksijen açısından zengin havayı alır ve karbondioksiti atmosfere geri veririz. Bu hava (karbondioksit), fotosentez sürecinde gün boyunca bitki tarafından kullanılır. Ve böylece döngü sürekli olarak devam eder, bu da tüm canlılar için önemli derecede önemlidir.