Öte yandan, kısa bir süre önce SLR olarak adlandırılan Yasal Likidite Oranı, belirli bir net talep ve zaman yükümlülüğü yüzdesine dayanarak, bankalar tarafından öngörülen menkul kıymetler olarak tutulması zorunlu bir rezervdir.
Ülkenin enflasyonundaki ve büyümesindeki dalgalanmalar bu iki orana bağlıdır. CRR ve SLR, bankanın borç verme kapasitesini düşüren ve piyasadaki para akışını yöneten ekonomideki başlıca araçlardır. Öyleyse gelin ve CRR ile SLR arasındaki farkı ve anlamını anlayalım.
Karşılaştırma Tablosu
| Karşılaştırma için temel | CRR | SLR |
|---|---|---|
| anlam | CRR, bankanın Hindistan Merkez Bankası'yla nakit olarak tutması gereken para yüzdesidir. | Banka, Net Zaman ve Talep Yükümlülüklerinin belli bir yüzdesini RBI tarafından belirtilen likit varlıklar biçiminde tutmalıdır. |
| Form | Nakit | Altın ve devlet tahvili gibi nakit ve diğer varlıklar viz. Merkez ve Devlet hükümet menkul kıymetleri. |
| Efekt | Ekonomideki aşırı para akışını kontrol eder. | Tahvilleri satarak herhangi bir yatırıcının beklenmedik talebini karşılamaya yardımcı olur. |
| İle bakım | Hindistan Merkez Bankası, yani RBI. | Bankanın kendisi. |
| düzenler | Ekonomide likidite. | Ekonomide kredi büyümesi. |
CRR'un tanımı
CRR olarak kısaltılmış Nakit Rezerv Oranı, bir ticari bankanın Hindistan Merkez Bankası ile nakit olarak rezerv olarak tutması gereken toplam mevduat yüzdesidir. Bankaların RBI ile tutulan bu parayı ekonomik ve ticari amaçlarla kullanmalarına izin verilmemektedir. Hindistan Merkez Bankası tarafından ekonomideki likiditeyi düzenlemek ve ülkedeki para akışını kontrol etmek için kullanılan bir araçtır.
Bu nedenle, eğer RBI ekonomideki para arzını artırmak istiyorsa, CRR oranını düşürürken, eğer RBI piyasadaki para arzını azaltmak istiyorsa CRR oranını artıracaktır.
Nakit Rezerv Oranı bir örnekle kolayca açıklanabilir - CRR oranı% 5 ise, her R depozito için. 100 banka R'leri tutacak. RBI ve kalan Rs. 95 daha fazla borç vermek için veya başka herhangi bir ticari amaç için kullanılabilir.
SLR'un tanımı
SLR olarak kısaltılmış yasal Likidite Oranı, bankanın likit varlıklar biçiminde tuttuğu Net Zaman ve Talep Yükümlülüklerinin bir yüzdesidir. Müşterilerine sunulan kredi imkanını sınırlayarak bankaların istikrarını sağlamak için kullanılır. Bankalar gereken SLR'den daha fazlasını elinde tutarlar ve SLR'yi sürdürmenin amacı, ortaya çıktıklarında mevduat sahiplerinin talebini yerine getirmek için likit varlıklar şeklinde belirli miktarda para tutmaktır.
Burada, Zaman Borçları, bir süre sonra müşteriye ödenecek para miktarı anlamına gelirken, talep borçları, talep edildiği zamanda müşteriye ödenecek para miktarı anlamına gelir.
Yasal Likidite Oranı bir örnekle kolayca açıklanabilir - SLR oranı% 25 ise, her Rs depozitosu için. 100 banka R'leri tutacak. 25 Müşterilerin ve R'lerin geri kalanının gereksinimlerini karşılamak için tek başına. 75 başka herhangi bir ticari amaç için kullanılabilir.
CRR ve SLR arasındaki Temel Farklar
- CRR, bir bankanın nakit olarak RBI ile tutması gereken para yüzdesidir. Öte yandan, SLR, likit varlıkların zamana ve talep yükümlülüklerine oranıdır.
- Bu ikisi arasındaki bir sonraki fark, CRR'nin nakit şeklinde tutulması, SLR'nin ise altın, nakit ve devlet onaylı menkul kıymetler şeklinde korunmasıdır.
- CRR ekonomideki para akışını düzenlerken, SLR bankaların borç ödeme kabiliyetini sağlar.
- CRR, RBI tarafından sağlanır, ancak RBI, SLR'yi sürdürmez.
- Ülkenin likiditesi CRR tarafından düzenlenirken, SLR ülkenin kredi büyümesini yönetmektedir.
benzerlikler
- Hem CRR hem de SLR bankalarla ilgilidir.
- Hem CRR hem de SLR, Hindistan Merkez Bankası tarafından reçete edilmektedir.
- Her ikisi de ekonomide enflasyonun yükselmesini veya düşmesini etkileyebilir.
- Her ikisi de bankaların sürdürmesi için zorunludur.
Sonuç
Bir Merkez Bankası olan Hindistan Merkez Bankası, ekonomide para arzını sağlamak zorundadır ve bu amaçla Banka Oranı, Repo Oranı, Ters Repo Oranı, CRR ve SLR gibi araçlar kullanır. Yukarıdaki tartışmada, CRR ve SLR arasındaki farklardan bahsettik. Sonunda, her ikisinin de rezervler şeklinde olduğu ve paranın ekonomide bloke olduğu ve daha fazla borç verme ve yatırım amacıyla kullanılmadığı sonucuna vardık.
