BOOTP ve DHCP arasındaki en büyük fark BOOTP'un IP adreslerinin statik yapılandırmasını desteklerken DHCP dinamik yapılandırmayı desteklemesidir. Bu, DHCP'nin İnternet'e bağlı bilgisayardan IP adreslerini otomatik olarak atadığı ve aldığı ve ayrıca bazı ek özelliklere sahip olduğu anlamına gelir.
Karşılaştırma Tablosu
| Karşılaştırma için temel | BOOTP | DHCP |
|---|---|---|
| Otomatik yapılandırma | Mümkün değil sadece manuel konfigürasyonu destekler. | IP adreslerini otomatik olarak alır ve atar. |
| Geçici IP adresleme | Sağlanmadı | Sınırlı bir süre için sağlanmıştır. |
| uygunluk | DHCP istemcileriyle uyumlu değil. | BOOTP istemcileri ile birlikte çalışabilir. |
| Mobil makineler | IP Yapılandırması ve bilgi erişimi mümkün değildir. | Makinelerin hareketliliğini destekler. |
| Hata oluşumu | Mannual konfigürasyon hatalara açıktır. | Otomatik yapılandırma, hatalara karşı bağışıklık kazanır. |
| kullanım | Disksiz bilgisayara veya iş istasyonuna bilgi sağlar. | Bilgilerin saklanması ve iletilmesi için diskler gerekir. |
BOOTP'un tanımı
Önyükleme Süreci - Bir yapılandırma dosyasında depolanan (IP adresi, alt ağ maskesi, yönlendirici adresi, ad sunucusunun IP adresi) gibi internete bağlı bir bilgisayarın bilgilerine erişmenin bir yöntemidir. TCP / IP internete bağlı bir bilgisayar.
Önyükleme Protokolü (BOOTP), yukarıda belirtilen bilgileri (yani, IP adresi, alt ağ maskesi, yönlendirici adresi, ad sunucusunun IP adresi), disksiz bir bilgisayardan veya ilk kez başlatılan bir bilgisayardan elde etmek için tasarlanmış bir istemci-sunucu protokolüdür. Bilgisayar veya iş istasyonu disksiz ise, işletim sistemi ve ağ yazılımı salt okunur belleğe (ROM) kaydedilir.
RARP, BOOTP'nin öncüsüdür ve aynı amaca hizmet eder, ancak RARP'ın sınırlandırılması, bununla ilgili ilave bilgi değil, sadece IP hakkında bilgi sağlamasıdır.
Yukarıda açıklandığı gibi, BOOTP statik yapılandırmayı sağlayan bir protokoldür. BOOTP statik yapısının ardındaki sebep, yönlendiriciyi dinamik olarak keşfetme veya yönlendiriciyi değiştirme ihtiyacının, internetin geri kalanına yalnızca bir yönlendirici bağlandığında ortadan kaldırılmasıdır. Ancak birden fazla yönlendirici varsa internete bağlı. Bir ana bilgisayar, başlangıçta varsayılan rotayı almaya çalışır, tek bir yönlendirici çöktüğünde bağlantı kaybına neden olabilir. Ve ayrıca kaza tespit edilemez.
BOOTP sunucusu, bir müşteri IP adresini sorduğunda fiziksel adresin IP adresiyle eşleştirildiği bir tablo kullanır. BOOTP mobil makineleri desteklemiyor; Yalnızca Fiziksel ve IP adresleri arasındaki bağ statik ve statik olduğunda sabit çalışır. Sınırlı yayın adresi kullanıyor (255.255.255.255).
DHCP'un tanımı
Dinamik ana bilgisayar yapılandırma protokolü (DHCP), IP adreslerini ağ üzerinden dinamik olarak atar. DHCP, BOOTP'den daha çok yönlüdür ve geriye dönük olarak uyumludur; bu, BOOTP istemcileriyle birlikte çalışabileceği anlamına gelir.
IP adreslerinin dinamik atanması, üç nedenden dolayı avantajlıdır.
- IP adresleri talep üzerine atanır.
- Manuel IP yapılandırmasından kaçının.
- Cihazların mobilitesini destekleyin.
Talep üzerine IP ataması, gerçek IP adreslerinde bir kıtlık olduğunu ve IP adreslerinin merkezi olarak toplandığını varsayar. Eğer biri interneti kullanmak isterse, IP adresi geçici olarak atanır, iş yapıldığında IP adresi geri çekilir ve diğer bazı kullanıcılara (makine) verilir.
DHCP, IP adreslerinin geçici olmayan tahsisine (kiralamalarına) yardımcı olur. Başka bir deyişle, IP'ler sınırlı bir süre için atanır ve kiralama süresi doldukça IP'lerin geri çekilmesi sağlanır. DHCP, bu bilgisayarların hızlıca açılıp çözülebildiği kablosuz ağlar için gereklidir.
DHCP üç zamanlayıcı kullanır:
- Kiralama Yenileme Zamanlayıcısı - İstemci makinesi, bu zamanlayıcı süresi doldukça sunucudan daha fazla zaman istemek için DHCP isteği göndermek için bunu kullanır.
- Yeniden Bağlama Zamanlayıcısını Kiralama - Bu zamanlayıcının süresi dolduğunda, istemci tarafından yanıt alınmaz ve sunucunun kapalı olduğu varsayılır. Ardından IP yayın servisini kullanarak DHCP talebi tüm sunuculara gönderilir.
- Kiralama Süresi Sonu Zamanlayıcı - Bu süre dolduğunda, ağ üzerinden bir ana bilgisayar için geçerli bir IP adresi olmaması nedeniyle sistem çökmeye başlar.
BOOTP ve DHCP Arasındaki Temel Farklar
- BOOTP statik bir protokoldür ve manuel konfigürasyonu destekler. Diğer taraftan, DHCP dinamik bir protokoldür ve IP adreslerinin manuel, dinamik ve otomatik konfigürasyonunu destekler.
- Talep üzerine IP adreslemesi DHCP'de sağlanırken, BOOTP IP adreslerinin geçici tahsisini (kiralamayı) desteklememektedir.
- DHCP mobil makineleri idare edebilir. Buna karşılık, BOOTP mobil makinelerden gelen bilgileri yapılandıramaz veya erişemez; ve sadece sabit bağlantılarla iyi çalışır.
- BOOTP, DHCP hatası nadiren meydana gelirken manuel yapılandırma kullanılması nedeniyle hatalara açıktır.
Sonuç
BOOTP ve DHCP, bir ana bilgisayarın sunucudan IP parametrelerine erişmek veya bunları yapılandırmak için kullandığı protokollerdir. DHCP, BOOTP'un bir uzantısıdır. BOOTP'de bu işlemler ana bilgisayarın önyükleme zamanında gerçekleşir. DHCP, ISS'ler arasında popülerdir, çünkü bir ana bilgisayarın geçici bir IP adresi almasına izin verirken, BOOTP'de bu böyle değildir. DHCP, daha ayrıntılı bilgi sağlar ve BOOTP'den daha verimlidir.
