Her iki terimi de derinlemesine anlamadan önce çoğullama terimini anlayalım. Çoklama, birkaç sinyalin aynı anda tek bir veri bağlantısı üzerinden iletildiği bir tekniktir. Çoklanmış sistem, bir bağlantının (yolun) birden fazla kanala sahip olabileceği bir bağlantının kapasitesini paylaşan n sayıda cihaz içerir.
Birden fazla cihaz, aktarım akışlarını, onları tek bir akışta birleştiren Çoklayıcıya (MUX) besledi. Alıcıda, tek akış, yine bileşen aktarımına çevrilen ve amaçlanan alıcılarına gönderilen Demultiplexer (DEMUX) 'a yönlendirilir.
Karşılaştırma Tablosu
| Karşılaştırma için temel | TDM | FDM |
|---|---|---|
| Temel | Kez ölçeği paylaşılıyor. | Frekans paylaşılıyor. |
| İle kullanılan | Dijital sinyaller ve analog sinyaller | Analog sinyaller |
| Gerekli gereksinimi | Darbe senkronize et | Muhafız Bandı |
| Girişim | Düşük veya ihmal edilebilir | Yüksek |
| devre sistemi | Daha basit | karmaşık |
| kullanım | Verimli kullanılan | Etkisiz |
TDM'nin tanımı
Zaman bölmeli çoğullama (TDM), iletim ortamı veri hızı miktarı, verici ve alıcı cihazların gerektirdiği veri hızından daha yüksek olduğunda kullanılabilecek bir dijital prosedür olarak kabul edilir. TDM'de karşılık gelen çerçeveler farklı kaynaklardan iletilecek verileri taşır. Her kareye bir dizi zaman dilimi oluşur ve her kaynağın bölümlerine kare başına bir zaman dilimi atanır.
TDM Türleri:
- Eşzamanlı Zaman Bölmeli Çoğullama - Bu türdeki eşzamanlı terim, çoklayıcı bir cihazın gönderecek bir şeyi olsa da olmasa da, her seferinde aynı cihaza tam olarak aynı slot atayacağı anlamına gelir. Eğer bir şeye sahip değilse, zaman dilimi boş olacaktır. TDM, zaman dilimlerinin tamamını kapsayan bir zaman dilimini gruplandırmak için çerçeveler kullanır. Eşzamanlı TDM, bir kavramı, yani, çoklayıcı birimin her bir cihazdan bir defada bir veri birimi, daha sonra her bir cihazdan bir diğer veri birimini alabileceği bir çerçeve oluşturmak için harmanlamayı kullanır. Makbuz sırası, her bir zaman diliminde nereye yönlendirileceğini ve adresleme ihtiyacını ortadan kaldıran azaltıcıya bildirir. Zamanlama tutarsızlıklarından kurtulmak için Genellikle her karenin başına eklenen çerçeveleme bitleri kullanılır. Bit doldurma, birkaç cihaz arasındaki hızı birbirinin tamsayısına göre eşitlemek için hız ilişkilerini zorlamak için kullanılır. Bit doldurmada, çoklayıcı, cihazın kaynak akışına ek bitler ekler.
- Eşzamansız Zaman Bölmeli Çoklama - Eşzamanlı TDM, bağlantıdaki kullanılmayan alanı boşa harcar, bu nedenle bağlantının tam kapasitesinin verimli kullanılmasını garanti etmez. Bu, Asenkron TDM'ye neden oldu. Burada Asenkron, sabit olmayan esnek demektir. Asenkron TDM'de birkaç düşük hızlı giriş hattı, tek bir yüksek hızlı hatta çoğullanır. Eşzamansız TDM'de, bir çerçevedeki yuva sayısı, veri hattı sayısından daha azdır. Aksine, Synchronous TDM'de slotların sayısı veri satırlarının sayısına eşit olmalıdır. Bu yüzden link kapasitesinin israfını önler.
FDM'un tanımı
Frekans bölmeli çoğullama (FDM), yalnızca bağlantının bant genişliği iletilecek olan sinyallerin birleştirilmiş bant genişliğinden daha yüksek olduğunda uygulanan analog bir tekniktir. Her gönderen aygıt, farklı taşıyıcı frekanslarında modüle olan sinyaller üretir. Modüle edilmiş sinyali tutmak için taşıyıcı frekansları yeterli bant genişliği ile izole edilir.
Üst üste binme sinyalleri, kanalları ayırmak için kullanılmamış bant genişliği şeritleri kullanılarak kontrol edilebilir, bunlar koruyucu bantlar olarak bilinir. Ayrıca, taşıyıcı frekansları orijinal veri frekanslarıyla kesilmemelidir. Herhangi bir koşulun yerine gelmemesi durumunda, orijinal sinyaller geri alınamaz.
TDM ve FDM Arasındaki Temel Farklılıklar
- Zaman bölmeli çoklama (TDM), sinyaller için zaman dilimlerini kullanarak zamanın paylaşılmasını içerir. Diğer yandan, frekans bölmeli çoğullama (FDM), kanalın çeşitli bant genişliği aralıklarına (kanallara) bölündüğü frekansların dağılımını içerir.
- FDM sadece Analog sinyallerle çalışırken, Analog sinyal veya Dijital sinyal herhangi biri TDM için kullanılabilir.
- Çerçeveleme bitleri (Sync Puls), senkronizasyonu sağlamak için bir çerçevenin başlangıcında TDM'de kullanılır. Buna karşın, FDM, sinyalleri ayırmak ve örtüşmesini önlemek için Guard bantları kullanıyor.
- FDM sistemi farklı kanallar için farklı taşıyıcılar üretir ve ayrıca her biri ayrı bir frekans bandını işgal eder. Ek olarak, farklı bant geçiş filtreleri gereklidir. Tersine, TDM sistemi aynı devrelere ihtiyaç duyar. Sonuç olarak, FDM'de ihtiyaç duyulan devre TDM'de gerekenden daha karmaşıktır.
- FDM sistemindeki çeşitli amplifikatörün doğrusal olmayan karakteri harmonik bozulma üretir ve bu parazitleri ortaya çıkarır . Bunun aksine, TDM sisteminde zaman dilimleri çeşitli sinyallere ayrılmıştır; çünkü çoklu sinyaller bir linke aynı anda yerleştirilmez. Her iki sistemin de doğrusal olmayan gereksinimleri aynı olmakla birlikte, TDM parazite karşı bağışıklık kazanmıştır (karışma).
- TDM durumunda fiziksel bağlantının kullanılması FDM'den daha verimlidir. Bunun arkasındaki sebep, FDM sisteminin bağlantıyı, tam kanal kapasitesinden faydalanmayan çoklu kanallara bölmesidir.
Sonuç
TDM ve FDM, her ikisi de çoğullama için kullanılan tekniklerdir. FDM, analog sinyalleri kullanır ve TDM, her iki tür sinyalde de Analog ve dijital kullanır. Bununla birlikte, TDM'nin etkinliği FDM'den çok daha yüksektir.
