Aksine, düşük fiyatlardan yararlanmak amacıyla iş sürecinin veya hizmetlerin farklı bir ülkede taşındığı ya da değiştirildiği bir dış kaynak kullanımı olduğu anlaşılmaktadır. İkisi arasındaki sınır çizgisi incedir, ancak farklı terimlerdir. Dış kaynak kullanımı ile dış kaynak kullanımı arasındaki önemli farkları aşağıda bulabilirsiniz.
Karşılaştırma Tablosu
| Karşılaştırma için temel | Dış Kaynak | offshore |
|---|---|---|
| anlam | Dış kaynak kullanımı, işletme çevre işlemlerinin harici bir kuruluşa atanmasıdır. | Offshore iş süreçlerinin farklı bir ülkede yeniden konumlandırılmasını ifade eder. |
| Ne demek istiyorsun? | İşlemleri üçüncü taraflara kaydırma. | Değişen faaliyetler veya ofisler. |
| Amaç | Temel iş faaliyetlerine odaklanmak | Düşük işçilik maliyeti |
| Tarafından gerçekleştirilen işlev | Sigara çalışanlar | Organizasyon çalışanları |
| yer | Ülke içinde veya dışında. | Ülke dışında. |
Dış Kaynak Kullanımı Tanımı
Dış kaynak kullanımı (Dış kaynak kullanımı), taşeronluk olarak da kabul edilir, iş kuruluşlarının çekirdek olmayan ya da çevresel faaliyetlerini dış kuruluşlara (hizmet sağlayıcılar) devrettiği ya da devrettiği bir süreçtir. Bu tür dış taraflar bu operasyonu gerçekleştirmede uzmanlaşmıştır ve bu nedenle de bunu etkin bir şekilde gerçekleştirmektedir.
Şirketler bu aracı en iyi şekilde yapabilecekleri faaliyetlere odaklanmak amacıyla kullanıyorlar. Bu nedenle, geri kalan faaliyetler imalat, bordro, müşteri hizmetleri, yasal kayıtların bakımı ve benzeri dahil olmak üzere çok uluslu büyük şirketler tarafından dış kaynaklardan temin edilmektedir.
Dış kaynak kullanımı iç ülke ile sınırlı değildir, ancak dış sözleşmeye de izin verilir. Dış kaynak kullanımı, İş Süreci Dış Kaynak Kullanımı (BPO) veya Bilgi Süreci Dış Kaynak Kullanımı (KPO) olabilir. Dış kaynak sağlamanın faydaları şunlardır:
- İşletme maliyetini azaltın
- Kalitede iyileşme
- Ana iş faaliyetlerine odaklanmak
- Nitelikli beceri havuzuna erişim.
Offshoring'un tanımı
Offshore, kaynakların şirket için ucuz bir şekilde temin edilebileceği ve sonuçta şirketin genel maliyetini düşüreceği bir ülkede ticari faaliyetlerin kaydırılması olarak tanımlanmaktadır. Bu, şirketin üretim evini veya servis merkezlerini veya şirketin rutin işlemlerini yurtdışına taşımak anlamına gelebilir.
Şirket, düşük işgücü maliyetleri, esnek yasalar, daha az hükümet müdahalesi, kaynakların ucuz bulunabilirliği, daha az vergi oranı ve çok daha fazlasını elde etmek için işlerini gelişmiş bir ülkeden gelişmekte olan bir ülkeye kaydırmayı hedeflemektedir.
Geçtiğimiz birkaç yıl boyunca, yurtdışında Gayri Safi Yurtiçi Hasıla (GSYİH), altyapı gelişimi ve işsizlik oranındaki azalmayı artırdığı için, ekonomik olarak sağlam olmayan ülkeler için dışa açmanın gelişimsel bir faktör olarak ortaya çıktığı görülmüştür. Her ne kadar iletişim engelleri vb. Gibi dil gibi bir takım dezavantajlara sahip olsa da.
Dış kaynak kullanımı ile dış kaynak kullanımı arasındaki temel farklar
Dış kaynak kullanımı ve dış kaynak kullanımı arasındaki temel farklar aşağıda açıklanmaktadır:
- Dış kaynak kullanımı, çekirdek olmayan ticari faaliyetlerin bu işte uzmanlığı olan başka bir kuruma devredilmesini ifade eder. Offshore, şirketin işinin başka bir ülkeye taşınması anlamına gelir; bu tür bir işletmeyi yürütme maliyetinin ülkeden düşük olması.
- Dış kaynak kullanımı, ticari faaliyetlerin dış taraflara kaydırılmasını içerir. Tersine, Offshoring faaliyetlerin ve ofislerin değiştirilmesini içerir.
- Dış kaynak kullanım faaliyetlerinin amacı, şirketin temel faaliyetlerine odaklanmaktır. Öte yandan, maliyeti düşürmek için deniz taşeronluğu yapılır.
- Dış kaynak kullanımı çalışan olmayanlar tarafından gerçekleştirilir, ancak Offshoring iş birliği çalışanları tarafından yapılır.
- Dış kaynak kullanımı ülke içinde veya dışında yapılabilir. Her ne kadar, mağazada işin başka bir ülkeye kaydırılması bir zorunluluktur.
Sonuç
Bir çağrı merkezi için dış kaynak kullanımı ve hatta taşeronluk faaliyetlerinin kullanılması, son on yıldan beri rağbet görmektedir. Herhangi bir ticari faaliyetin dış kaynak kullanımı, işletmenin menşei dışındaki bir yerde dış kaynak olarak adlandırılabilir. İş organizasyonu, bu uygulamaları nasıl, yani tek başlarına veya bir arada kullanmak istediklerine karar verebilir. Bazen, offshore da dış kaynak kullanımı alt kümesi olarak adlandırılabilir.
