Temel Haklar çoğu zaman Devlet Politikasının Direktif İlkeleri ile karşılaştırılır ve karşılaştırılır. Bunlar, politikaları çerçevelendirme ve yasalar yapımı sırasında dikkate alınan kurallardır.
Temel Haklar ve Yönerge İlkeleri arasındaki farkı anlamak için bu makaleyi okuyun.
Karşılaştırma Tablosu
| Karşılaştırma için temel | Temel haklar | Yönerge İlkeleri |
|---|---|---|
| anlam | Temel Haklar, ülkenin tüm vatandaşlarının temel haklarıdır. | Yönerge Prensipleri, ülkenin politika ve kanunlarını oluştururken atıfta bulunulan kurallardır. |
| Tanımlı | Anayasanın III. Bölümü | Anayasanın IV. Bölümü |
| Doğa | Negatif | Pozitif |
| uygulanabilirliği | Yasal olarak uygulanabilirler | Yasal olarak uygulanabilir değiller |
| Demokrasi | Siyasi demokrasi kurar. | Sosyal ve ekonomik demokrasiyi kurar. |
| mevzuat | Uygulaması için gerekli değildir. | Uygulanması için gerekli. |
| teşvik | Bireysel refah | Sosyal refah |
Temel Hakların Tanımı
Temel Haklar, anayasaya göre ülkenin her vatandaşına garanti edilen ve kişiliğin doğru ve dengeli bir şekilde gelişmesine yardımcı olan temel haklar olarak tanımlanmaktadır. Bunlar, tüm vatandaşlara medeni özgürlüğü sağlayan ve hayatlarını barışçıl bir şekilde sürdürmeleri için Anayasanın III. Bölümünde yazılmıştır. Dahası, Devletin özgürlüklerini ihlal etmesini de önlerler.
Temel Haklar ırk, kast, inanç, cinsiyet, doğum yeri, din vb. Durumlarından bağımsız olarak ülkenin tüm vatandaşlarına eşit olarak uygulanır. Temel hakların ihlali, Hindistan Ceza Kanunu (IPC) uyarınca cezalandırmaya neden olabilir. yargının takdirine bağlı olarak. Şu anda, Hindistan Anayasası yedi temel hakkı tanıyor, bunlar:
- Eşitlik Hakkı
- Özgürlük hakkı
- Din özgürlüğü hakkı
- Sömürüye karşı hak
- Kültürel ve Eğitim Hakları
- Anayasal çareler hakkı
- Gizlilik hakkı
Devlet Politikaları Yönergesi İlkelerinin Tanımı
Adından da anlaşılacağı üzere, Devlet Politikası Direktifi İlkeleri, yasaları ve politikaları hazırlarken bunları yönlendirmek ve adil bir toplum sağlamak için ülkenin merkezi ve devlet hükümetine verilen talimatlardır. Prensipler Bölüm IV'te düzenlenmiştir ve anayasanın 36 ila 51'inci maddelerinde listelenmiştir.
Direktif İlkeleri, mahkemede uygulanamayacakları için haklı değildir. Bununla birlikte, bunlar Devlet yönetiminde önemli olarak kabul edilmektedir. Bu ilkeler, vatandaşların iyi bir yaşam sürmelerine yardımcı olacak sosyo-ekonomik bir ortam yaratmayı amaçlamaktadır. Ayrıca, yönerge ilkeleri, hükümetin başardığı hedeflerle ilgili performansını da ölçer.
Temel Haklar ve Yönerge Prensipleri Arasındaki Temel Farklılıklar
Temel haklar ve yönerge ilkeleri arasındaki fark aşağıda verilen hususlarda tartışılmaktadır:
- Temel Haklar, toplum tarafından tanınan ve Devlet tarafından onaylanan ülkenin her vatandaşının sahip olduğu temel özgürlükler olarak anlaşılabilir. Tersine, Yasalar ve politikalar merkezi veya devlet hükümeti tarafından belirlendiğinde, devlet politikasının yönerge ilkeleri olarak adlandırılan bazı ilkeler göz önünde bulundurulur.
- Temel haklar, Anayasa'nın III. Bölümünde, 12 ila 35 maddeden oluşan makalelerden oluşmaktadır. Buna aykırı olarak, Devlet Politikaları Yönergesi İlkeleri, 36'dan 51'e kadar olan maddeleri içeren, Anayasanın III. Bölümünde yer almaktadır.
- Temel haklar, hükümetin bazı şeyleri yapmasını engellemesi bakımından, doğada olumsuzdur. Buna karşılık, Direktif İlkeler olumludur, çünkü hükümetin bazı şeyleri yapmasını gerektirir.
- Temel Haklar, uygulanabilecekleri gibi haklı, oysa direktif ilkeler haklı değildir, bu nedenle hukuk mahkemesinde uygulanabilir değildir.
- Temel haklar politik demokrasiyi tesis ederken, yönerge ilkeleri sosyal ve ekonomik demokrasiyi belirler.
- Temel Haklar yasal yaptırımlardır ancak yönerge ilkeleri ahlaki ve politik yaptırımlardır.
- Temel Haklar kişisel bir yaklaşımı takip eder ve böylece bireysel refahı destekler. Aksine, Yönerge İlkeleri, toplumun refahını bir bütün olarak teşvik eder.
Sonuç
Kısacası, temel haklar eşitliği, özgürlüğü ve adaleti bir arada yaşamak için devlet tarafından vatandaşlara verilen temel haklardır. Buna karşılık, Yönerge İlkeleri, devlet kurumları tarafından yasaları çerçevelerken akılda tutulan yönlerden başka bir şey değildir; yargı bile davalar hakkında karar verirken onları değerlendirmek zorundadır.
