DBMS seyir modelini takip ederken, RDBMS verileri depolamak ve almak için ilişkisel modeli kullanır.
Karşılaştırma Tablosu
| Karşılaştırma için temel | DBMS | RDBMS |
|---|---|---|
| İçin duruyor | Veritabanı Yönetim sistemi | İlişkisel veritabanı yönetim sistemi |
| Veri depolama | Veriler seyir modelinde saklanır. | Veriler ilişkisel modelde saklanır (tablolarda). |
| Veri yedekleme | sergi | Mevcut değil |
| normalleştirme | Gerçekleştirilmedi | RDBMS, fazlalığı azaltmak veya ortadan kaldırmak için normalleştirme kullanır. |
| Değiştirilebilirlik | Verilerdeki değişiklik karmaşıktır. | Verilerde değişiklik yapmak kolay ve basittir. |
| Veri erişimi | Daha fazla zaman harcar. | DBMS ile karşılaştırıldığında daha hızlı. |
| Şema temelli kısıtlamalar ve veri bağımlılıkları | İstihdam değil | RDBMS'de çalışıyor. |
| Anahtarlar ve dizinler | Kullanılmaz. | RDBMS'de ilişki anahtarları ve dizinler oluşturmak için kullanılır. |
| İşlem yönetimi | Verimsiz, hata eğilimli ve güvensiz. | Verimli ve güvenli. |
| Dağıtılmış Veritabanları | Desteklenmiyor | RDBMS tarafından desteklenir. |
| Örnek | Dbase, Microsoft Access, LibreOffice Bankası, FoxPro. | SQL sunucusu, Oracle, mysql, MariaDB, SQLite. |
DBMS tanımı
DBMS (Veri Tabanı Yönetim Sistemi), birbiriyle ilişkili bir veri grubundan ve bir veri tabanına erişmek, bakım yapmak ve kullanmak için programların bir kombinasyonundan oluşur. Bir veri tabanı, farklı mantıksal düzenlerde alınabilen, önemli bir şekilde ilişkili, düzenli bir veri toplama olarak tanımlanabilir. DBMS'de dosyalar birbirleriyle ilişkilidir.
DBMS uygulamaya özel bir yazılım değildir; Aslında, genel amaçlı bir yazılımdır. Veri saklama ve erişmeye vurgu yapar. Birçok kullanıcının veritabanındaki verileri girmesine, düzenlemesine, paylaşmasına, görüntülemesine ve değiştirmesine olanak tanır.
DBMS, bir dizi uygulama programının son kullanıcılar için hizmet sunması amaçlanan önceki dosya tabanlı sistemden geliştirilmiştir. Her program kendi verilerini tanımlar ve yönetir, her veritabanı için ayrı bir uygulama programı olduğu anlamına gelir.
Dosya tabanlı yaklaşımın sınırlamaları şunlardır:
- Uygulama programının verilere bağlı olduğu yerde veri bağımlılığı.
- Aynı veriler birden fazla yerde saklanır (Veri çoğaltma).
- Bir dosyanın yapısının uygulama programlama diline dayandığı uyumsuz dosya formatları.
- Veriler izole edilir ve bu da erişimi kolaylaştırır.
- Veri kurtarma daha zor.
- Bütünlük ve tutarlılık sağlamak zor.
- Her veritabanı için çok fazla alan tüketen birkaç farklı program yazılmıştır.
DBMS yaklaşımı, dosya tabanlı yaklaşımın sınırlamalarını aşmak için geliştirilmiştir. Veri bağımsızlığını ortadan kaldıran tüm veritabanlarından veri tanımlamak, bunlara erişmek ve bunları işlemek için temel ilkeler sunan tek bir entegre yazılımdır, bu nedenle her veritabanını işlemek için farklı programlar yazma gereksinimini ortadan kaldırır. Tüm veriler bir yerde saklanır ve fazlalığı azaltan merkezi olarak yönetilir.
DBMS, veritabanı tutarlılığını korumak için bütünlük kısıtlamalarını zorlar. Ayrıca, farklı kullanıcıların farklı görünümleri görebildiği çoklu görünümleri de destekler. DBMS'deki tek tehdit, aynı anda birden fazla kullanıcının aynı verileri değiştirmeye çalıştığı veri bütünlüğüdür.
RDBMS'un tanımı
RDBMS, İlişkisel Veri Tabanı Yönetim Sistemi . Verilerin birden fazla tabloda depolandığı ilişkisel modeli izler ve tablolar tuşları kullanarak birbirleriyle ilişkilidir. EF Koduna (ilişkisel modelin mucidi) göre tablo ve kısıtlamaları olan her veritabanının ilişkisel bir veritabanı olması gerekir.
Temel olarak ilişkisel modelde üç temel bileşen vardır - yapısal, bütünlük ve manipülatif bölümler. Yapısal kısım veri tabanını ilişkiler biçiminde tanımlar (tablolar). Bütünlük kısmı, birincil ve yabancı anahtarlar yardımıyla ilişkisel modelin bütünlüğünü korur. Manipülatif kısım, ilişkisel veritabanını işlemek için ilişkisel hesabı ve ilişkisel cebiri kullanır. İlişkisel cebir ve ilişkisel hesabı anlamak için daha önce yazılan makaleye bakınız - İlişkisel Cebir ve İlişkisel Hesap Arasındaki Fark.
Veri normalleştirme, tablolardaki veri fazlalığını önlemek için RDBMS'de kullanılır. SQL (Structured Query Language), RDBMS'ye erişmek için standart bir dil olarak tanıtıldı. Normalleştirme tekniği, SQL sorgusunun tablolardaki verilere DBMS'den daha hızlı erişmesine yardımcı olur. RDBMS, karmaşık ve büyük miktarda verinin kolayca depolanıp erişilebildiği, yaygın olarak kullanılan veritabanı modelidir.
DBMS ve RDBMS Arasındaki Temel Farklılıklar
- DBMS navigasyon modelini takip ederken, RDBMS verinin tablo şeklinde depolandığı ilişkisel bir model izler ve bu tablolar arasında bir ilişki vardır.
- DBMS'de aynı veri kopyaları birden fazla yerde saklanabilir, ancak RDBMS'de veri fazlalığı normalleştirme kullanılarak ortadan kaldırılır.
- Birden çok kopya DBMS'de farklı konumlarda saklandığından, aynı dosyayı farklı konumlarda değiştirmek zordur. Öte yandan, RDBMS’de verinin ihmal edilebilir bir şekilde çoğaltılması olduğundan, verilerde değişiklik yapmak kolaydır.
- RDBMS durumunda verilere daha hızlı erişilir. Bunun aksine, DBMS verilere erişmede daha fazla zaman harcar.
- DBMS'de yalnızca bütünlük kısıtlamaları kullanılırken, RDBMS şemaya dayalı kısıtlamaları ve veri bağımlılıklarını kullanır.
- Anahtarlar ve dizinler DBMS'de kullanılmaz. Aksine, RDBMS'de bunlar tablolar arasında bir ilişki kurmak için kullanılır.
- DBMS, ACID özelliklerine kısıtlamalar getirmez. Tersine, RDBMS ACID özelliklerini tutmak için kısıtlamalar getirir.
- Dbase, Microsoft Access, LibreOffice Base ve ForPro, DBMS örneklerinden bazılarıdır. Buna karşılık, SQL Server, Oracle, Mysql, SQLite vb. Gibi yaygın olarak kullanılan birkaç RDBMS vardır.
Sonuç
DBMS ve RDBMS, RDBMS'nin DBMS'nin halefi olduğu veritabanı yönetim sistemidir. RDBMS daha verimli, hızlı ve popülerdir ve DBMS sınırlamalarını etkin bir şekilde ortadan kaldırır. DBMS, manipülasyonla ilgili herhangi bir kısıtlama ve güvenlik uygulamamaktadır, oysa RDBMS, ACID özelliği tutma niyetiyle bütünlük kısıtlamaları tanımlamaktadır.
