4 yıldan fazla bir süredir MacBook Air kullanıyordum ve yaşlanma belirtileri göstermeye başlamıştı. Photoshop ve Ulysses ile birlikte birden fazla tarayıcı penceresi açmak için olağan rutinim gerçekten onu zorluyordu. Bu yüzden evet, dalmaya başladım ve kendime tamamen yeni, şık ve seksi MacBook Pro 2017'yi aldım.
Dokunmatik Çubuksuz 13 inçlik bir varyantla gittim, çünkü Dokunmatik Çubuk'un sunduklarını takdir ederken, iş akışım için bu kadar fark yaratacağını düşünmüyorum ve kullanmayı seviyorum, fark ettim. Apple'ın sattığı yeni MacBook Pro ile ilgili çok önemli bir sorun var.
Yeni MacBook Pro, Kelimenin Her Anında Bir Canavar
Bak, anladım, bir MacBook Pro'nun fiyat aralığında daha fazla donanım bulabilirsin. Muhtemelen elde edemediğiniz şey, Apple'ın sunduğu mükemmel ayarlanmış bir deneyimdir - iPhone'da sundukları ve son zamanlarda ne yazık ki battığını.
Yeni klavyeyi sevme konusunda şimdiden çok şey anladım; tıkırtı, dokunsal hissediyor ve minimum harekete sahip olsa bile, yazmak benim Klavyemden daha kolay (ve daha iyi) . Ancak, MacBook Pro'yu bir haftadan fazla süredir günlük sürücü olarak kullanmamda, onu bitlere bayılıyorum. MacOS Sierra kutudan çıktı ve henüz High Sierra’ya yükseltme yapmıyorum, çünkü Apple’ın dahili FTP servisini ev ağım üzerinden aktarmak için kullanmayı seviyorum - High Sierra’da bilinmeyen nedenlerle kullanılamayan bir şey ben, ama dalıyorum.
Genelde dizüstü bilgisayarımda yaptığım şey: Bir iş gününde, her biri 20-30 sekmenin üzerinde çalışan birden fazla Firefox Quantum penceresi var. Ulysses ile birlikte (iA Writer'ın yanı sıra tercih edilen yazma yazılımım) özellikli görüntüleri (bu yazı üzerinde gördüğünüz gibi) düzenlemek için Photoshop kullanıyorum. Bana bu şekilde koyalım, Pro tüm bunları aynı anda ele alırken bile bir ter bile vermiyor. Alfred, Itsycal, WhatsApp için ChatMate, WhatsApp, BetterTouchTool (iş yerindeki her Mac kullanıcısına en az iki kere tavsiye etmeliyim) gibi diğer arka plan uygulamalarından bahsetmiyorum bile.
Pazar günleri gibi bir günde genellikle Netflix'i izliyorum ya da Prime Video'da izliyorum - ikisi de zaten zorlayıcı olmayan görevler.
Pro'daki süreçleri öldürmek zorunda kalmamıştım ve hiçbir şey yapma hızımı sürdürmek için mücadele etmediğini hiç hissetmedim. Kısacası, beklediğimden daha çok seviyorum.
MacBook Pro'nun Tek Gerçek Con'ı
Bununla birlikte, Apple'ın bir nedenden dolayı, birkaç yıl önce kullandığı mükemmelliğe karşı bir alerjisi olduğu görülüyor. Yani, USB-C tarzı portların hepsi iyi ve gerçekten onların gelecekleri olduğunu biliyorum, ama kahretsin, Apple, gitmene izin vermemen gereken şeyler var. Biri için MagSafe. Apple'ın teknolojisiyle ilgili en iyi şeylerden biriydi; eğer takılırsanız zemine çarpacak anotlanmış alüminyumdan oluşan bir labirent rupi götürmek yerine dizüstü bilgisayarınızdan kolayca ayrılacak bir şarj kablosu.
Yeni MacBook'u şarj etmek bir hata komedisi, bence - evrensel, kesin, ancak biten bir kablo, fiyatı için çok uzun bir süre dayanması gereken, ancak muhtemelen büyük olasılıkla olmaz çünkü şarj kablosuna takılır ve toprağa çarpmasını sağlarsınız. İnan bana.
Nitpick'e değil, ancak kablo MacBook Pro'ya o kadar sıkı bağlanır ki, onu tamamen çıkarmak başka bir görevdir. Dünyanın sonu değil, fakat Apple'ın her zaman dikkat ettiği ve Apple'ı neyin iyi yaptığını gösteren şeyler.
Yeni MacBook Pro'yu Satın Alma - Pişman Olma
Bütün bunlar, bu laptopu aldığım için pişmanlığım yok. Dongle yaşamını kesin olarak ayarlamak zor, ama bu benim için bir sorun değil. Sonuçta, Windows'a geçmeyi düşündüm, ancak artık bu işletim sistemini kullanarak kafamı saramıyorum; macOS kadar kolay değil, hala ve umarım olmaya devam edecek.
Apple'a bir aşk nefret mektubu yazacak olsaydım, şöyle olurdu:
“Sevgili Apple, hepsi evrensel bağlantı noktaları için ve en son MacBook Artıları'nda Thunderbolt 3 (USB-C Stili) bağlantı noktalarına geçiş yaptığınız için teşekkür ederim, ama kahretsin. Yine de dizüstü bilgisayarı seviyorum. ”
